Koji to može da bude psihološki, emocionalni i moralni odnos A. Stepinca prema ubicama sopstvena brata?
U dnevnom listu Politika 2. marta 2017. godine u rubrici „Pogledi“ objavljen je članak istoričara sa Univerziteta u Regensburgu (Nemačka) dr. Darija Vidojkovića „Zašto Stepinac nikada ne može postati svetac“. U njemu je autor opisujući celokupno držanje Stepinca tokom Drugog svetskog rata istaknuo njegovu „nepotrebnu srdačnost odnosa“ sa nemačkim i italijanskim okupacionim vlastima, kao i sa ustašama. A to daje jednu novu i posebnu dimenziju ličnosti A. Stepinca, o čemu bi svoje mišljenje i objašnjenje trebali da dadu za to kvalifikovani stručnjaci istoričari ali i psiholozi, socijalni antropolozi, psihoanalitičari, teolozi itd.
Blaženi Alojzije Stepinac
Naime, nemačka odnosno nacistička okupatorska vojska 27. oktobra 1943. godine u okolini Karlovca zbog saradnje sa komunistima i partizanima streljala je Miju Stepinca, a on je brat biskupa Alojzija Stepinca. Kako je nakon šta su mu nemački nacisti streljali brata, A. Stepinac mogao da održava srdačnost odnosa sa ubicama svoga brata enigma je za nas obične čitaoce. No nije nerešiva za istoričare, psihologe, socijalne antropologe, psihoanalitičare, teologe itd.; koji odgovarajućim metodološkim pristupom i analizom mogu da dadu objašnjenje tog i takvog odnosa i ponašanja A. Stepinca prema nacistima. Na način da čitaoci mogu da razumeju i da shvate kako može da nastane takav psihološki, emocionalni i moralni odnos, i iz kakve ličnosti može da dođe to i do takvog ponašanja prema ubicama sopstvena brata.
Čitalac Milan Nikolić, 2. aprila 2017.
