Moj dida bećar

Do avlije pratili ga muzikaši

Moj je dida pravi bećar bio

Šljivovica bila mu k'o voda

Kuća mala, a dice prepuna

Tol'ko nije na salašu roda

Strogim glasom zna bi zapovidit:

„Dajde šešir idem u kafanu“

Mlade rode lipsale bi brzo

Radile bi cilu noću i danju

Često su ga znali tamburaši

Da svit vidi, pratit do avlije

A u kući bećar je poštivan

Niko riči prozborit ne smije

Ali zato ne ide se spati

Čak i šarov svojim repom maše

Za oranje preže si dorate,

Dok ispraća bećar tamburaše

Često su ga znali muzikaši

Da svit vidi, pratit do avlije

Berde tuko penđeri se tresu

Niko riječi prozborit ne smije

Vladimir Živaljić, Vukovar