U pjesmu umotane

            U pjesmi su i nade skrivene

               

 

                U pjesmu su riječi umotane

                Da ju hrane,

                Od nestanka brane.

                Pjesmom djeca i u zbilji žive,

                Raduju se, baš svemu se dive

                I kad ljudskim glasom

                Budu izvedive.

                U pjesmi su dani pohranjeni,

                U njoj žive mrtvi i ranjeni,

                A usnuli od zlih sanja bude.

                U pjesmu su riječi uvijene

                Ne da bole il' da ljude muče,

                Već da traju

                U mijena drhtaju,

                Da posvijetle kad mrak se navuče

                I da svakom pravicom jednakom

                Vjerom budu u životu hudu. 

                Pjesme riječi ne traju zaludu.

                Kroz pjesmu se otkriju i tajne

                Rodne zemlje, grude zavičajne

                Sve ljepote, hrabrih ljudi sanje.

                Njom se tiho najavi svitanje

                I kad Hrvat od tuge izdiše,

                Kad se pogreb najdražima sprema

                Pa ni suza nema,

                Nema

                Više.

                U pjesmi su i nade skrivene

                U tisuće riječi umotane.

                Procvjetaju istom

                Kad zora osvane,

                Kad se trave u polju zelene,

                Kad molitve u nebo se vinu

                Da od mraka spase Domovinu.

 

Malkica Dugeč, 28. 9. 2018.